ล้นฟ้า หมายถึง ว. มากมายสุดคณานับ เช่น รวยล้นฟ้า.
ว. มากเกินกว่าจะทำไหว เช่น มีงานล้นมือ.
ว. มากมายเหลือประมาณ เช่น ประชาชนมาเฝ้ารับเสด็จอย่างล้นหลาม.
ว. มากมายเหลือเฟือ เช่น มีอาหารกินล้นเหลือ.
ก. ทำให้หายไปด้วยอาการเช็ดหรือถู, ทำให้หายไป เช่น น้ำลบฝั่ง;หักออก, ชักออก, (ใช้แก่วิธีเลข). ว. ที่เป็นไปในทางร้าย ทางไม่ดีหรือทางทําลาย เช่น มองในทางลบ. น. เรียกเครื่องหมายดังนี้ -ว่า เครื่องหมายลบ.
ก. สบประมาท.
ก. ทําให้หมดไปสิ้นไป เช่น ลบล้างความผิด, ทำให้เป็นโมฆะทางกฎหมาย เช่น ลบล้างหนี้สิน ลบล้างมลทิน.
ก. เสื่อมจากสภาพเดิมจนเห็นหรือจําได้แต่ราง ๆ เช่นตัวหนังสือลบเลือน ความจําลบเลือน.